چهره ماندگار معماری و شهرسازی کشور: در فرهنگ آپارتمان نشینی فعلی حق شهروندی دیده نمی شود
تاریخ انتشار: ۴ اردیبهشت ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۷۵۹۳۸۸۰
منصور فلامکی، چهره ماندگار معماری و شهرسازی کشور در گفت و گو با قدس آنلاین با بیان این مطلب افزود: اگر بخواهیم معماری را به سبک دیگران بسازیم در بهترین شرایط به همان معماریهایی میرسیم که تنها از شکل آن تقلید کردهایم و حتی به معنای آن نمیرسیم؛ اندیشیدن به هر چیز زیبا نیازمند تفکری نظم یافته است که این سبب میشود ما بتوانیم معماری را تعریف کنیم.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
وی با اشاره به اینکه با روند رو به رشد شهرنشینی، سبک زندگی مردم نیز به تدریج تغییر پیدا کرد و خانههای یک طبقه قدیمی و با صفا جای خود را به آپارتمانهای بی روح و بلند مرتبه سازی ها داد، افزود: شرایط حال حاضر ما در آپارتمان ها برگرفته از زندگی فرنگی است که نه با قوانین ما انطباق دارد و نه با حقوق شهروندی همخوانی دارد و با حقوق قابل تعریف ما در فضای همزیستی انسان ها و همدلی و همبستگی نیز هیچ ارتباطی ندارد و همه اینها نادیده گرفته شده است.
وی با تأکید بر اینکه بلند مرتبه سازی ها در گذشته نه در شهرها و نه در روستاها هیچ گاه نبود و اتفاق نمی افتاد، ادامه داد: این معماری سنتی و این سبک زندگی به مرور زمان از ریشه تغییر کرد وقتی ما دیگر قوانین مالکیت را تعریف نکردیم، قوانینی که در شهر و کشور جاری بود و قوانینی که افراد برای همزیستی با یکدیگر داشتند همه کنار رفتند و به یکباره طریقه زندگی کردنی آمد که اصلاً متعلق به ما نبود و با فرهنگ شهر و شهرشناختی ما بیگانه بود، ولی آمد و سبک زندگی مان را از بین برد.
وی با بیان اینکه در گذشته همیشه خانه مسکونی برای ما خانه ای یک طبقه با اتاق های فراوان که حتی بسیاری از فرزندان در آن زندگی می کردند بود، عنوان کرد: درحال حاضر این موضوع از ریشه نادیده گرفته شده و کنار گذاشته شده است و اینکه تعلق یک خانواده به صورت موروثی به فرزندان و دیگران بتواند انتقال یابد نادیده گرفته شد؛ ما به یکباره همه چیز را تغییر دادیم و زمین را به عنوان یک فضا گرفتیم و به دست شهرداری ها و... سپردیم بدون اینکه یک تعریف فرهنگی - انسانی از آن داشته باشیم، و به اینگونه در این زمین ها خانه هایی با تعداد طبقات بالا ساخته شد تا به چندین نفر واگذار شود.
این پژوهشگر معماری با اشاره به اینکه معماران در گذشته در شهرهای بزرگ تا جایی که میتوانستند از اندیشههای متکی بر دین اسلام و مذهب پیروی می کردند، افزود: امروزه از آنجا که نتوانستند این اندیشهها را با فناوری هماهنگ کنند به مرور زمان به فراموشی سپرده شد؛ در گذشته پنجرهها از جنس چوب ساخته میشد و شکل و اندازه آن متناسب با حیاط خانه و به گونه ای بود که اگر ساکنان خانه کف اتاق مینشستند میتوانستند گلهای باغچه و حوض داخل حیاط را ببینند، اما اکنون در معماری به اصطلاح مدرن این امکان وجود ندارد.
فلامکی افزود: فرهنگ معماری و هویت معماری حال حاضر ما برای فرنگی ها و دیگر کشورها شاید قابل تعریف باشد، چرا که حقوق مالکیت و بویژه حق شهروندی را بخصوص در این 50 سال اخیر برای خودشان تعریف کرده اند؛ در فرهنگ آپارتمان نشینی فعلی در کشور ما حق شهروندی نادیده گرفته شده و هنوز هم تعریف مشخصی از آن وجود ندارد.
وی با اشاره به اینکه قوانین مربوط به شهرسازی و قانون مدنی جاری در کشور با قوانین شهرسازی ما انطباق ندارد، افزود:همه موارد عنوان شده، مشکلاتی است که وجود دارد و نمیتوان بدون توجه به آنها انتظار داشت آشفتگیهای موجود در شهرسازی و خانه سازی و معماری ما برطرف شود.
وی ادامه داد: دانش معماری جدید نمیتواند متکی بر خود و سنتهای قدیمی محض پیشرفت کند و باید دست در دست سایر رشتههای علمی و هنری پرورش یافته و به کمال برسد.
خبرنگار: مهدی توحیدی
منبع: قدس آنلاینمنبع: قدس آنلاین
کلیدواژه: نادیده گرفته شد
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.qudsonline.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «قدس آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۵۹۳۸۸۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
جزییات کشف معماری ۴۵۰۰ ساله در شرق ایران اعلام شد
آفتابنیوز :
تپۀ پیرزال در ۶۰ کیلومتری جنوب زابل در استان سیستان و بلوچستان قرار دارد و در سال ۱۳۸۷ در فهرست آثار ملی ثبت شده است. این تپه در سال ۱۴۰۲ از طرف دانشگاه زابل برای آموزش دروس عملی باستانشناسی به دانشجویان این رشته در دانشکدۀ هنر و معماری، برای فصل دوم کاوش شد که مهمترین یافتههای آن، یک سازه معماری متعلق به دورۀ چهارم عصر مفرغ سیستان (حدود ۲۵۰۰ تا ۲۳۰۰ پیش از میلاد) بود، که شامل بقایای ساختمانی یک خانه در لایۀ اول این محوطه است.
حسین سرحدی ـ عضو هیأت علمی دانشگاه زابل ـ که سرپرستی دومین فصل کاوش آموزشی دانشگاه زابل در تپۀ پیرزال سیستان را به عهده داشت، گاهنگاری محوطه پیرزال را بر اساس یافتههای سطحی، به دورۀ IV شهر سوخته نسبت داده است، درباره جزئیات کشف بقایای معماری متعلق به دورۀ چهارم عصر مفرغ سیستان (حدود ۲۵۰۰ تا ۲۳۰۰ پیش از میلاد) توضیح داد: این معماری شامل بقایای ساختمانی یک خانه در لایۀ اول این محوطه است. این خانه متشکل از تعدادی اتاق در حاشیۀ جنوبی یک حیاط مرکزی است.
او اضافه کرد: کاوشهای اخیر بیانگر وجود یک کوچه است که احتمالاً این ساختمان را به ساختمانها یا خانههای دیگر مرتبط میکرده است. بقایای این کوچۀ در ضلع شمالی کارگاه ۳ نشاندهندۀ توسعۀ ساخت و ساز در دورۀ آخر عصر مفرغ سیستان است.
در این فصل، که کارگاه شماره ۳ به ابعاد ۱۰ در ۱۰ متر کاوش شد، سفالهایی متعلق به حدود ۴۳۰۰ سال پیش، اشیاء گلی شامل پیکرکها و اشیاء شمارشی نیز کشف شد.
باستانشناسان همچنین اشیائی را در ارتباط با مدیریت کالا و نظام داد و ستد محلی کشف کردهاند که استقرار در این مکان را با سایر محوطههای اطراف برقرار میکرد. این کالاهای مبادلاتی به گمان باستانشناسان شامل ظروف سنگی، جانورانی همانند گاو، گوسفند و گندم و سایر ملزومات زندگی در آن دوران بوده است. به نظر آنها، مبادلۀ اشیاء سنگی همچون پیکَرَکها و ظروف مرمرین در این تپه از رونق خوبی برخوردار بوده است.
سرحدی درباره اهمیت این تپه باستانی گفت: بنا به یافتههای سطحی، به نظر میرسد «پیرزال» یکی از بزرگترین تپههای متعلق به فاز انتهایی عصر مفرغ سیستان است، که تاریخ و کیفیت آن هنوز از مسائل مورد بحث باستانشناسی جنوب شرق ایران به شمار میرود.
منبع: خبرگزاری ایسنا